(E.YÜKSEL'İN ANISINA)
Dün seni görmüşler,
Ermeni kayalarında,
Süzülürken zirveye doğru,
Hani ulaşılmazdı kartal yuvası.
Firardaymışsın yine,
Seni arıyorlar kuşatılmış dört bir yandan,
Adam vurmuşsun,
Teke-tek olmayan dövüş meydanında.
Nice zamandır arar dururum seni,
Çalmadığım kapı,
Uğramadığım sokak,
Sormadık dost bırakmadım seni ararken.
Mavzerine asılırken gece kurşun gibi ağırmış,
Kurşun yemişsin heybetli bedeninden,
Bir bilinmezlik,
Kim dost kim düşman.
Uyan uyan,
Ölüm uykusundan,
Kartal yuvasına çakal sürüsü dadanmış,
Postal gıcırtısı,
Tetik takırtısı,
Ve bir avuç barut kokusu,
Uyan uyan.
Seni vuracaklar seni,
Atla kartalın kanatlarına,
Yüksel ulaşılmaz enginlere daha yükseğe,
Kanat çarp ulaşılmazlığa.
Şubat 2004
Konya Zindanı
İdris Sefil
Kayıt Tarihi : 1.9.2024 20:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!