Vurulmalar Yüreğime Düştü Hep!

VURULMALAR YÜREĞİME DÜŞTÜ HEP!

Gün geldi çattı ayrılık,kader bu ya!
Yaşanmış onca güzelliğin ardından,
Hatıralara sırt dönüldü; vefasızlıkla.
Pencerelerden düşen saksı çiçekleri gibi,
Gülümsemeler sana;
Kırılmalar yüreğime düştü hep...

Zaman oldu devran döndü,hayat bu ya!
Gecelerin gizemindeki şahikaların tükenişinde,
Ardına bakmadan tan yerine koşmalarında;
Narin yapraklara düşen soğuk çiğ damlaları gibi.
Gitmeler sana;
Üşümeler yüreğime düştü hep...

Mevsimler gelip geçti,ömür bu ya!
Sevda rüzgarları sam yeline dönüştüğünde.
Yemyeşil gönül vadimi ihanetlerinle çöle çevirip,
Yaz yağmurlarının ardından çıkan gökkuşağı gibi.
Kahpelikler sana;
Aldanmalar yüreğime düştü hep...

Her başlangıcın bir bitişi vardır ya!
Yaşamın uçsuz bucaksız okyanuslarında patlayan fırtınalar.
Alabora ederken umuda yelken açan sandallarımı,
Arsız dalgaların günahsız kıyıları tokatlaması gibi.
Kalleşlikler sana;
Vurulmalar yüreğime kaldı hep...