Vurulma Şiiri - Osman Kaya Malatya

Her gördüğün sana yar olur sanıp,
Daldan dala konup yorulma gönül,
Yüze gülenlerin sözüne kanıp,
Gül diye dikene sarılma gönül.

Dolaşır durursun sümbül bağlarda,
Karlar erir sular akar dağlarda,
Pespembedir hayat ergen çağlarda,
Sonunda kendine darılma gönül.

Farkına varmadan geçiyor zaman,
Vefa olmayandan dileme aman,
Sevdanın ateşi yamandan yaman,
Aşkın hançeriyle vurulma gönül.

Gün geçtikçe sokar işini zora,
Açar içerine sağalmaz yara,
Bulaşırsa çıkmaz karadan kara,
Cihanda karaya sürülme gönül.

Garibi çamurlu yere atarlar,
Bir düşersen geçmez pula satarlar,
Bu yerlerde seni taşa tutarlar,
Ukala dillerde yerilme gönül.

Gonca güller nazlı olur biçilmez,
Kaya der ki. Güzel çirkin seçilmez,
Alışınca kolay kolay geçilmez,
Umutlar bağlayıp kırılma gönül.