Vuruldum Şiiri - Tuğba Turan

Bir çok kez vuruldum
Kan revan figan
Geçti gitti
Kapandı yaralar
O kadar çok kabuk tuttu ki kalbim
Sonunda her çarpmada daha güçlü atıyor,
Ölümsüzlüğü buldu bu kalp
Çekildi yanlızlığına
Aşk ile hüzün berabere bu savaşta
Mutluluk ufukta beyaz yelkenli
Gerçeklerse soyut yalın yalnızlık gibi
Çıplak ayaklarla yürüyen bir berduşum
Hiçlik çizgisinde
Kadeh kaldırıyorum
Akbabalar tek tek gelin hücrelerime