Vuruldum... Şiiri - Saim Bastık

Yokluğunla bin parçayım bu ara
Her yerinden kanıyor bak yüreğim.
Ne günler batırdım hep kahır dolu,
Ne güneşler doğdu lakin,hepside sensiz.
Yorgan yaptım hasretini uykusuz gecelerime
Ve,onunla ısıttım titreyen bedenimi.
Saatin yelkovanına taktım da kanayan kalbimi
Kaç tur attı bilmiyorum.
Ha bugün,ha yarın diyerek çekiyorum tesbih gibi günleri.
Seninle dinlediğimiz şen şakrak şarkılar da yok artık,
Şimdi hayatım hep hüzzam.
Artık gel, gel de sustur bu isyanı
Bak; haykıracak nefesim de kalmadı
________________________________Yoruldum.
Gelme; ondan da vazgeçtim lakin,
Bir ara, bir sor Allah aşkına.
Gelme; zaten yokluğunda yosun tuttu yüreğim
Ve; dostlarım soruyor,bakışların niye donuk
Yutkunuyor,diyemiyorum.
_________________________________ Kırıldım.

Yokluğuna alışmıştım,
Taş basıp hasretini de dindirmiştim,
Ve; umutlarım vardı hala gelirsin diye.
Lakin,duydum ki başkasını sevmişsin.
Say ki artık yaşamıyorum.
Çünkü şimdi ben, tam can evimden
_______________________________ Vuruldum.

15/09/2005