Sonra bir gül koptu dalından
Bir güz uyandı uykusundan
Koşarak yalnızlık geldi arkasından
Bir de uykusuzluğumuz
Yaşanmayacak düşlere gebe...
Baktık, her şey eskisi gibiymiş oysa
Gözlerimizde hala sönmeyen o ışık
Dilimizde bitmemiş sevdaya ağıt
Baktık ki, eskisi gibi her şey
Sadece ortalık şimdi boz bulanık
Tuttun ellerimden sonra, sana götürdün beni
Gözyaşlarımı öptün bir bir
Sildin kanayan yüreğimi
Sonra uyandım deli bir sabaha
En güzel düşlerde bırakarak seni
Sonra işte tam o dediğin yerden
Vurdular beni...
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 08:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Nayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/15/vuruldum-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!