Vuruldum Şiiri - Yasin Altunbay

Yokluğunda büyüyen gölgeler,
Hiç bu kadar seni andırmamıştı.
Varlığını görmeyen gözlerim,
Yokluğunda hayaline avunmuştu.
Çaresizliğim ve yalnızlığımda
Büyüyen bu sır,
Sevdanın en esmer haliydi.
Ama toprağa düşen buğday,
Başak vermedi.
Oysa umut iklimlerinde
Sevda ekmiştim, gölgenin değdiği yere.
Sen kadar gerçek
Ve sen kadar hayaldi.
Üstelik ne su ne güneş isterdi.
Bir gülüşünle, gölgende bile yeşerirdi.
Şimdi elime ziyan olmuş bir sevda,
Diz çökmüş ağlıyorum yarınlarıma.
Yarınlarımda ne sen varsın ne sevdan.
Uçmayı beklerken
Vuruldum kanatlarımdan.

Yasin Altunbay