Vuruldum... Şiiri - İsa Altunbay

vuruldum
en umulmaz zamanda
ateşinden eridiğim bir kurşun
delip geçti gönül perdemi
yalancı manzaralardan kurtulmak için
kapadım gözlerimi
devşirme sevgilerle avuttuğum gönlüme
ağır geldi bu galibiyet
dizlerim çatırdadı omuzumdaki yükün asaletinden
bir yalan sıkıştırıp kolumun altına
hafiflettim yükümü
güçlüydüm
gerek yoktu belki yalana ama
vurulmuştum
hem de en umulmaz zamanda

bam telime kırlangıçlar tünemişti
dokunmamaları imkansız
ben isyan için bahane arıyordum zaten
bu da isyan için yeterli bir bahaneydi

bomboşalmıştı damarlarım
sararası benzim mosmorarmıştı

yarama tülbent bağlayıp
ölüm süzdüm her gece
ve galiba ölümsüzdüm
çünkü
ne ölmek biliyordum
ne de yaram kapanmak biliyordu