Vuruldum Şiiri - Deniz Şahinoğlu

vuruldum
uzanmış yatıyorum yaşam içimde
doğrulup ardıma baktığımda
önümdeki hayattan daha uzun gelmişim
silgim kalemim önce bitmiş
bir güneş gibi
bütün çiçeklerin beni hedef aldığında
ben çam ağacına vuruldum
kirpikleri diken diken
sabah yüzüne gülerim görmezlikten gelir
dağ ardından el sallar giderim
o bilmezlikten…
bütün ağaçların en derin uykusundan
lapa lapa döktüm gözlerimi
halen ayakta
gözlerini kırpmadan duruyor
vuruldum işte
o’nun bedeni misali
yüreğim çatırdayarak vuruldum.