Vuruldum Şiiri - Atilla Güler

aydınlık etmişti günümü gözlerin
dizelerim vardı…masmavi
içinde sevinç uçuşan
erimiştim…damla damla
dokunuşuyla sımsıcak sözlerinin
ruhuma
ve vuruldum

vuruldum
yanmıştım… alevler içinde yakmıştın
kavruluyordum
oysa sen seyretmiştin
tek söz etmeden

nasıl da beklemişim seni…susamışım
...bilmeden beklediğimi
yeniden güç verendi ateşin yüreğime
vurulmuşum…bilemedim

bir Eylül şarkısı içmiştim seninle
bak ıslak kaldırımlarda sürünüyor aşk artık
hayat
ki yokluğunda kupkuru
ve kan kurusu
çatlak dudaklarımda…aşk
hüzne bulanmış...siyah...simsiyah
ve şimdi raks ediyor damağımda çılgınca
yudum yudum tadın
doymadım…doyamadım
ne çok özlem dolu günler önümde
özledim...seni...sevmeyi

maviye yolculuk yok şimdi...kıpkırmızı teknemde

hüzünlü sandığından
dağıldı ortalığa anılar
her sonbahar
doluşurdu odalara karga tulumba
çocukluğum...ilk gençliğim...aşklarım
sıcak basardı yüreğimi
sımsıcak
haber salınırdı bulutlara gözlerimden
yağmurlar gözlerime dost
ıslanırdı yatağım...yorganım
salardım kokunu geceye
ıslanırdı yastığım
sırılsıklam şimdi an’larım

söyle şimdi
söyle
hadi!
sende mi
yitirdiğim benliğim
ve umurunda mıyım hayatın
deli kızılına yandığım aşkın
yoksa
ben mi umursamıyorum artık
hiçbir şeyi
durma söyle

ah!
bir vurabilsem karanlığı on ikiden
salınır mı sonsuz aydınlık
mavi düşlerime
yeniden…ah!

gel...korkma gel
ve gelirken bırak orada kalsın her şey
doldur bir sandığa...orada bırak
sonra bir daha hiç gideme

acele etmeli
...kaçırmadan hayatı
ve bulmalı
sarmalı güneşi yüreğe
koşmalı
geç kal(ın) mış yüreklerde ağıtlar çok
ve ağıtları yakmalı

acı ve ayrılık
ve gün
ve gece
ve söz yakar...susarım
ama sen
durma öyle uzaklarda
yakamazsın…bilirim!
sensizlik yakar acımasız

gel...gir içeri
mavi...masmavi
...deniz misali
hadi gir içeri

kan kırmızı aşk...bak!
sevdam ellerimde...söktüm göğsümden
vuruldum!
yine…yeniden
gel...gir içeri
aşk!

Atilla '04