Vurulduk Hey Halkım Şiiri - Kamil Söylemez

Biz değildik,karşı duran akşamlara
Duruşumuz karayaydı
Soyguna,vurguna
İnsanlık onurunu ayakları altına alanlara
Çiftçiyi,esnafı,memuru,emekçiyi aç koyanlara
Hasan’ı,hüseyin’i kıyanlara
Çocuğu kundakta vuranlara..

Biz değildik karşı,duran aydınlığa
Duruşumuz karanlığa atılmalara
Aydınlıktan uzaklaşmalara
Eşit bölüşmeden,nazlanışlara
Vatanı soyup,yurt dışına kaçışmalara

Kimimiz çiftçi,kimimiz oğlu
Kimimiz,işçi kimimiz memur
Kanunlar geçerli olması fukaraya
Emekçinin yer altındaki ekmekti umudu oysa

Velhasıl savrulduk duman,duman
Dağ,dağ,orman,orman vurulduk
Kimimiz asıldı zaman da bir aralık
Kimimiz boğuldu,vuruldu
Zaman durdu
Mahpuslar doldu

Ayşe,kezban,Mehmet önce dövüldü
sokak,sokak
okul,okul
toprak,toprak..!
Sonra satılmış,Ertuğrul,binlercesi öldü

Her yan kan ve göldü
Bir yığın insan meçhule, gömüldü
Ana öldü,baba öldü,yar öldü
Kundakta bebek gömüldü
Velhasıl kan gölüydü
Can öldü,kan göldü memleket,memleket
Çuvallar başa vuruldu,coplar sırtlara
Belden aşağısı suya gömüldü asırlık çınar gibi uzun uzadıya
İnsanlık öldü
Tanrı çoktan zaten yok deniyordu

Her yanda hasret
Her yanda kasvet vardı
Köylerimize elektrik,su derken,
Hastamıza ışık ararken
Hücrelerde kavuştuk,elektriğe tenimizi,titrete,titrete
Vurulduk dostlar vurulduk hey halkım
Duruşumuz karayaydı
Soyguna
İnsanlık onurunu ayakları altına alanlara
vurulduk..
Ne solculuğumuz solculuktu,
Ne sağcılığımız
Vatandı tek derdimiz insanca yaşam
Vurulduk.

Savaşa hayır haydi gelin hep birlikte karşı duram…!