acı infilak ederdi bir annenin yüreğinde
çocuğu çocuk yerinden vurulunca
(ve her insan biraz çocuktu elbet)
ah şu ölüm, bir çocuk oyuncağı gibi..
en tenha yeri kanıyor kentin
çocuk yanları yaralı bu şehrin
büyüyen tek şey ölümdü oysa
-yaşamak ve ölmek kardeştir şimdi-
her çocuk bir gelecektir, bir ışıktır
söndürün ışıkları..
gelecek geçmişe,
yaşam ölüme sığındı artık..
-yaşamak ve ölmek kardeştir şimdi-
ve usulca fısıldardı bir çocuk;
"affedin büyüyemedim.."
Kayıt Tarihi : 29.8.2015 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!