Vurulduk Şiiri - Cihan Taş

Bir çığlık;

Gecenin en karanlığında.
Dağlardan kopup gelen.
Düşlerimi parçalayıp geçen.

Bir sancı;

Kederlerin en ortasında,
Bir bıçak gibi,
Ruhumu tenimden söken.

Nedir yine şu ansızın,
Kimselere diyemediğim bu sızın.
Bir oğlun var bilirim,
Ahh keşke doğsa bir de kızın.

Tan yeri attığında.
Kızıl olsun şafaklar,
Çalsın davullar,
Çekilsin halaylar.

Elleri hiç görmesin dert,
Yiğit olmalı, hem de Mert.
Severse bir güzeli,
Korku nedir bilmemeli.
Olmaz dese de vicdansız bir fert,
Kimselere etmesin minnet.

Düşürmesin dile sevdasını,
Çalmasın halden bilmezin kapısını,
Felek ayrılık yazsa da yazgısını,
Bıçak açmasın ağzını.

Hey çocuk.

Sustuk çığlık olduk.
Yâri biz hep koynumuzda tuttuk.
Gün oldu kavgalara tutuştuk.

Gün oldu,
Bir umuda bel bağladık.
Bir karıncaya ağladık.
Göz yaşlarımızı biz hep sakladık.

Gün oldu kırıldı kolumuz,
Eğildi boynumuz.

Gün bu gün oldu.

Vurulduk,

Vurulduk...

25.05.2016