Vurulduğum yerde başlar sevdam

lodos deli deli eserdi üstümüze
susardık, belki saatlerce
oysa konuşmak istediğim anlardı
bu en çok sustuğum zamanlar

ne düşünürdün, bilmem!
dalgın dalgın bakarken
yanımızdan gelip geçerdi gemiler
gözlerin, onlar deymeyin yaralıyım der gibiydi.

yalnızlığım gittiğin yerde başlardı
bitiremediğim bir sen vardı içimde
ondandı yanında belli belirsizliğim
ondandı, kaybolup gitmelerim

sen giderdin gölgelerden izlerdim
başımı kaldırmadan seni dinlerdim
sesin kaybolurdu kaldırımlarda
bir sen var ki içimde avuturdu yalnızlığımı

ne zaman geçtim senden
vurula vurula döndüm
ben sende varoldum, uzaktan seyrederek
belki de böylesi sevmek ölmeye yaşamaktı