Vuruldu Tayım Şiiri - Ahmet Balkı

yel miydim
bir heykelin
omuzlarına dökülen saçlarında

eski
bir
hikayenin
türküler yakılan kızı oğlanı
ışıklı bir yolun sonsuzluğunda

upuzuuun öpüşür bulutlar
süssüz sözcükler geçer içimden,
yüzünde
gülüşü
donmuş,
siyah beyaz
bir fotoğraftayım.

gitti
uzaklaştıkça
yaklaşan bir gölgenin
kısrak başlı güneşi
kanıyor
gürültülü bir yara
vuruldu tayım.