Vurulacaksın… Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Ey ceylan, ne yapsan avcın peşinde;
Nereye gizlensen bulunacaksın.
Gündüz hayalinde, gece düşünde,
Ya akşam, ya sabah vurulacaksın!

Derin izler açıp var mı kaçması?
Pencerende rüzgar deli saçması..
Zordur sevdalara kanat açması,
Çırpına, çırpına yorulacaksın.

Her köşe başını gölgem tutacak,
Dursan konuşacak, kaçsan yutacak!
Alev nefesimden her an korkacak,
Vehim süngerince sorulacaksın.

Perdende ruhumun sinsi deseni,
Çabuk indir çabuk, öpsün enseni.
Haram etsen bile kordan buseni,
Ben yanarken sen de kavrulacaksın.

Sana her yol tuzak, uçurum ucu..
Sebep arıyorsan kaderin borcu.
Beni dost hanenden etsen taburcu,
Gönülden gönüle savrulacaksın.

Belâmı bulmuşum diye düşünme!
Bir cana kölelik göklerden inme..
İster hiç görünme, ister bilinme;
Sayemde aleme tanınacaksın.

Bende hasret zıvanadan çıkacak,
Vuslat diye diye göğü yıkacak!
Sen de aranmaktan elbet bıkacak,
Fezalar dolusu bağıracaksın.

Tatlı uykulara derin dalarsın,
Duvarın çıtlasa beni sanarsın.
Sevgisiz hayatta sen en arasın?
Aldırma, beni de yıldıracaksın…