Vursana Şiiri - Cuneyd Kuru

Canımı aldı,
Derinden gelen söz,
O da neydi öyle,
Sanki yıldırım düştü,
Suya,
Hürriyet aşkına,
Ölen çocuklardan,
Arda kalan,
Canımsın ağlıyor,
gece derinliklerinde,
Ana, sevgili yar,
ağlıyor,
memleket ağlıyor..
Kapı saçaklarında,
Gündüzün ortasında,
Kargalar,
Kuzgun avında,
kudurdu Emperyal,
vursana ulan,
vursana,
çek tetiği utanma,
Allah diyen o dilin kopsun,
Ölülerin,
üzerinde geçti gün,
çiçekler açıyor,
Ethemler,berkinler ölüyor,
Baranlar,Ulaşlar,
yeniden doğuyor,
Güneş yeniden ısıtıyor,
Gördünüz mü Yiğitleri,
her biri ana kuzusu,
her biri memleket gözlü,
çocuk şehitler,
Berkin,
kaşları çatık çocuk,
sende çektin gittin öyle mi?
Sivas,
ey kanlı Sivas,
Koray 12 yaşında,
Madımak balkonunda,
ne çok öldünüz,
ne çok gittiniz,
33 ünü göremedi çocuk Koray,
15 ini göremeyen Berkinle
buluştun öyle mi?
Yas tutmuyoruz,
acı yok,
yaşıyorsunuz,
menekşe kokulu çocuklar,
bu Memleket bizim,
eyvallah yavrucuk eyvallah,
giderken,
ne çok şey öğrettin insanlığa..