Vursan Şiiri - Yücel Başyiğit

Kalbini yakıpta, kaçarım diyorsun,
Yangına bir ateş, atsan ne çıkar,
Kalbim aşklarla, yanıp kül olmuş,
Bir ateş sen atsan, atsan ne çıkar,

Sevdiklerim hep sırtımdan vurdu,
Kanayan yaralarım hiç bitmez oldu,
Yaram bir iken yüzlerce oldu,
Birde sen vursan, vursan ne çıkar,

Alışmışım sırtımdan hep vurulmaya,
Acı vermiyor artık yaralar bana,
Yalnız kalbim ağlıyor, sızlıyor her vuruşta,
Bir hançerde sen vursan, vursan ne çıkar,

Bundan böyle sevsende fayda etmez,
Açılan yaralarım, hep azar iyileşmez,
Yüzüm gülsede kalbim hiç gülmez,
Bir değil bin vursan, vursan ne çıkar.