Vursalar Şiiri - Veciya Güven

Vursalarda”beni “İsanın çarmığına.
Tutsak eylesin beni, gönüller diyarına.
Eşkali; bilinmeyen,bedensiz insanlara
Alın’da koy verin beni, kanatsız uçaklara,

Düzlükte sınırlı, sulu, yol kanalları,
Vursalarda” zindana,rahatlasa ihsanı.
Memleketimdir diye,yapsın pusu tuzağı.
Yarında parçalasın, kafir diye müslümanı.

Saçak gibi saçılan, dalgalanan bayrağım
Vursunlarda” beni, memleketimin toprağına.
Üstünlükte sınır …tanımayan insanım
Yol yakınken kendini,teslim edin hüdaya.

Son kalan düzenin, ezberli adımlarda.
Saptırılmış yalanların, bilmeceli soruları.
Ahkam kesenin, zorbalık’ta, taşkınlıkta
Gözü dönmüş milletin, kaldırılamaz ağırlığı.