Vurmadım mı Diyorsun? Şiiri - Şerife Çınar

Mecnun sanıp da seni Leyla’ n olduğum günler,
”Gözlerinde huzura ermedim” mi diyorsun?
Allah şahidim olsun bizimleydi dört mevsim
Verdiğin sözler için “vermedim” mi diyorsun?

Ne çabuk unutuldu narımda yanardın ya,
Ne çabuk kurutuldu yaramda kanardın ya,
Adımı dua gibi her vakit anardın ya!
Bakmaya doyamazdın “görmedim” mi diyorsun?

Her sözümde bir mana arayıp kurgulardın.
Yüreğinden dökülen sevdanı vurgulardın.
Defalarca diz çöküp sevgimi sorgulardın.
Şimdi geçip karşıma “sormadım” mı diyorsun?

Hani nazlı gülündüm koklasan solacaktım.
Hani saran kollarda bir ömür kalacaktım.
Çağlayan pınar gibi dünyana dolacaktım.
Şimdi “böyle bir hayal kurmadım” mı diyorsun?

Peki neydi o zaman sen neyin peşindeydin?
Ruhumu kül eyleyen zulmün ateşindeydin.
Umudumu hapseden vuslat güneşindeydin.
”Yalancıyım sözümde durmadım” mı diyorsun?

Yaşayan bir ölüsün benim gibi bak, sen de.
İnanır mıyım artık ister miyim gelsen de.
Yıkılmazdı bu çınar yaşasaydı gölgende.
Vurdun orta yerinden “vurmadım” mı diyorsun.