Vurma Yâr Beni Şiiri - İsmail Doğan

Sevdiğim yâr başıma taş atıyor,
Eller vurdu sen de vurma yâr beni.
Azrailin eline yem ediyor,
Eller verdi sen de verme yâr beni.

Çoktur akıl fikir verip karışan,
Çoktur helal ekmeğimle yarışan,
Çoktur şu garip halimde perişan,
Eller gördü sen de görme yâr beni.

Yandım aşkın küllerinde kor diye,
Gezdim yaban ellerinde yâr diye,
Şahlandı at'm, yollarında sür diye,
Eller sürdü sen de sürme yâr beni.

Özüm suyum tertemizdir sırıtmaz,
Çalışmamız hep helaldir kırıtmaz,
Dizim feri tükenmiştir yürütmez,
Eller yordu sen de yorma yâr beni.

Başını koyup uyusan döşümde,
Bu halini hep görürüm düşümde,
Saçlarıma ak düştü genç yaşımda,
Eller yerdi sen de yerme yâr beni.

Uçan kuşla selam saldım Pir'lere,
Sakın bırakmayın beni şerlere,
Aşkın canım yaktı serdi yerlere,
Eller serdi sen de serme yâr beni.

Zemzem suyu ile yundum arındım,
Benim gönlüm sende sana barındım,
DOĞANİ'yem hep yanında narindim,
Eller kırdı sen de kırma yâr beni.

Ay Karanlık Grub'unun 'Ortak Şiirimiz' aktivitesine ayak verilerek yazılmıştır.