Vurma karaya Şiiri - Gürsel Cengiz

Bazen
Bırak dünyayı kendi haline
O istediği gibi dönsün

Nerede isterse
Tepesindeki güneş orada sönsün

Biz
Daldaki serçenin şarkısıyla mutlu olalım

Elimize verilen bir ömür bir kaçta türkü ile
Hayat denen bu meyve bahçesine
Korkusuzca dalalım

Umursama mesela
Hatta görmezden gel geçip gitsin
O köhne istasyonda beklediğimiz tren

Eşkıya palaskalarında saklı
Tütün tabakası gibi hasret kokan
Geceleri de sil takvimden

Aşka sevgiye kurşun sıkan
Hecelere de aldırma eskisi gibi

Düşünsene tanrı hangi canı
Boşuna yarattı

Gücü içinde saklı büyüttüler bizi
Sessiz gemiler gibi aştık o mağrur denizi

Dostlarımızla parayı koymadık araya
Aç gezdik bellide etmedik

Vurmadık hiçbir şekilde
Ne pahasına olursa olsun karaya

Vurulsak ta yüreğimizin derinlerinden
Yansak ta kendi ateşimizle için için

Şeref bildik yaren olduk insana

Tuz basmadık yaraya…