Vurduğun yerlerim kanayan oldu
Yeter artık vurma Allah aşkina
Bedenim beyazdı kızaran oldu
Beni ķötü yorma Allah aşkına
Perişan hallere getiren oldun
Boynumu bükülü gezdiren oldun
Sevdiğim canımdan bezdiren oldun
Hallerimi görme Allah aşkına
Çok çileler çektim halen çekenim
Zayıf hale geldi benim bedenim
Ben sana aşığım candan sevenim
Yanlarımda durma Allah aşķına
Böylesi mutluluk olmazi olsun
Benim bu halimi görenler bilsin
Usanmak bilmeden gözyaşım silsin
Sen kalbimi kırma Allah aşķına
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 06:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/22/vurma-dur-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!