Bizim de vardır elbet, kendince hayatımız
Çoluk, çocuk arkadaş, siz gibi yaşantımız
Hem size hem de bize, yaradan verdi rızık
Çoğunlukla biz olduk, sizin sofrada azık
Hizmetinizdeyken biz, gocunmadık hiçbir an
Sual olmaz hikmetten, buyurduysa yaradan
Bazen nimet olduk biz, sizin tencerenizde
Olta beklerdik bazen, salınırken denizde
Kendimizi sunardık, acıkmış sofrasına
Canımızı verirdik, sevinip doymasına
Hal böyleyken yine de, anlamazdım ben sizi
Aranızdan bazınız, neden vururdu bizi?
Cengaverce donanıp, silah ya da oltayı
Zindan ederdi bize, keyif için dünyayı
Kimimiz vurulurduk, uçarken gökyüzünde
Kaçamazdık kimimiz, ovaların düzünde
Bazen ölüm olurdu, matadorun kılıcı
Seyredenler coşardı, yerde çekerken acı
Bazen sıyrılırdı da, etimizden derimiz
Hediye etsin diye, hatununa beyimiz
Düşünmezmisin ki hiç, biz de taşıyoruz can
Cana kıymak sadistlik, neresinde heyecan?
Zevk için vurma Avcı, düşün bir kere daha
Yerime koy kendini, hesabı var Allaha
Merak etmeyin ama, severiz yine sizi
Koruyup dirimizi, siz de sevseniz bizi..
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 08:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!