Vurgunundum Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Bir inci tanesiydin gözümde
Uğruna okyanuslara oksijensiz ineceğim
En sert, kar beyaz dalgalı köpüklerde
Umarsızca hedefine kilitleneceğim

Yaz yağmurum oldun
Kuruyan çöl dudaklarıma yağan
Bir görünüp bir kaybolan
Serap mıydın neydin?
Ben mi öyle bildim?
Saçlarımdaki nemin
Hala sebebini bilemedim.

En aşılmaz zor yollardan,
En çıkılmaz dağlardan
Yedi kat arşın yakınlarından
Yalınayak yollarına düştüğümdün
Öldüğümdün
Öldürdüğündüm
Birer birer yaz güneşinde
Kar tanesi düşürdüğümdün

Bulanıklaşmaya yüz tutmuş damarlarımda
Yudum yudum enjekte ettiğim
Ölümümdün
Ne çok yanımdaydın
Ne de uzağımda

Hani elimi uzatsam tutacak gibi
Yada
Kıtalar arası yolculuğa çıkacak gibi
Ne bendeydin
Ne de benden uzakta
Hem ulaşılmazım
Hem aldığım soluk kadar yakınım
Hem yalnızlığımdın
Hem çoğul varlığım
Azalıp azalıp çoğaldığım
Dedim ya ölümümdün
Her gün biraz daha eriten
Her gün biraz daha bitiren
Uğruna okyanuslarına
Elsiz ayaksız paramparça gömüldüğüm
Vurgundum
Vurgunundum
Okyanuslarında vurulduğum

Şükran AY