Ürperen dudaklar dokunmaz dile
Kelepçe vurulmuş gönül teline
Başımı eğmişim sevda gülüne
Kurşundan etkili sözle vurgunum
Benimde zihnimde yer etmiş vehim
Bende senin gibi içten vurgunum
Sanki hafızama dargın bu beynim
Gölgelerim gibi bende suskunum.
Mefluç fikirler sarmış bedeni
Gözlerim sislenmiş görmez gideni
Gönlümün boşalmış tutmaz freni
Ben beni aşmışım şimdi durgunum.
Hal böyle perişan gönlüm azapta
Olağan hal ile aşkım kızakta
Sazımın telleri inler mızrapla
Leylanın aşkıyla çöle sürgünüm.
Demişler halt etmiş bu Efiloğlu
Kürek çekiyormuş rüzgara doğru
Kimseye aldırmaz rüzgarınoğlu
Yare varamadım hayli üzgünüm..
Kayıt Tarihi : 5.1.2020 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/05/vurgunum-58.jpg)
Saygı ile..
TÜM YORUMLAR (1)