Vurgunum Şiiri - Farettin Çakal

Bir sana vurgunum bir de toprağa,
Kelimeler yetersiz kalır sevdamı anlatmaya,
Gönlüme sevdan düştüğü anda,
Gözlerinde ışıklar parlar sanırdım.
Bir gönlüme sözüm geçmez, bir de rahmana,
El açıp sonsuzca yalvarsam da,
Coşkun sular gibi çağlayıp aksam,
Bir sana sözüm geçmez bir de sevdana.
Yaprağın toprağa düştüğü anda,
Acılar diner bir bakışında.
Vuslatın kapına geldiği anda,
Bir mevlaya sözüm geçmez, bir de sevdana.