Vurgunum beni ben yapan tüm rezilliğime.
Hatalarim.
Olmasıydı yanımda, olamazdım doğru tünelin ucunda.
Eksikliklerim, beni yaşama tutunduran uğraşım.
İnancım, yaşama nedenim.
Oluverir bunlar bütünleşince hayat güzel.
Hayat güzelse yaşamakta güzel tabi.
Hayattan aldığın haz kadardır mutluluğun.
Mutluluğun ise anlık, hissettirdiği duygular kalıcı.
Ve hayat değil midir, uğruna yıllarca emek harcadığın zaman?
Zaman da değil midir şu dünyada tek gerçek ölçü birimi?
Var mıdır bu dünyayı tarihten başka yazan?
Varsa bu dünyada, peki nerede bilinmez cevaplar?
Kayıt Tarihi : 6.10.2017 02:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!