Vurgunları Alır Akarım Sonsuzluğa

Bürününce pembeye mavi sevgi
Yüzü yalar sorgun göz
Anlar cümle cihan bir bakışla
Aynalara düşer,sessizlik pencesinden kurtulan umut
Çınlatır güvercin sesi
Pencere kenarına ufalanır ekmek,umutta dilek

Avucumda toplamam yıldız
Işık yıldızda yalan,gerçeği güneş

Gönül sahilinden kalkar bir vapur
Deniz,martı ve sen...olur üçgen
Kanımdaki senle dolar kalem
Yılların sarı gölgesinde olsa da kagıt
Kınından çekilmiş kılıç endamında
Kalemimle ben düşeriz yollara
Gücüm yetmez kagıda,kalem kızgın
Derya deniz çizer,çıksada karşısına hortum

Güneşi içer kumsal,uzanır deniz
Kayar samanyolundan bir yıldız
Uzatır bogum bogum sarı saçını
Köpükten belirir beyaz atlı prens
Aşkın beden teri karaşır kumsala
Rapunzel'in sesi kumdan kulede
Kumsalda çıplak ayak izi her iz aşkın dizesi
Bakışlarda gölge ışık,güneşin aşk ateşi
Canlanır mitoloji, kelimeleşir rüzgar
Mavileşir yağmur kokan denizin beyaz teni

Ey sevgili
An olur da kumsalda eksilirse kum tanesi
Yüzüne yüzüm değer
Benı sende bırakır giderım orman yeşiline
Güneş olur parlarım gönlünde

An olur da düşerse yansımam aynalara
Geçmiş zamanı an akıt semaya
Rapunzel'in bulut bakışından düşer bir damla
Dudaklarında açan gül olurum

An olurda düşersen gece derinliklerine
Sıklaşır gölgelerimin adımları
Mutluluğu sende bırakır
Denize akan kum olur
Vurgunları alır akarım sonsuzluğa