Vurgun Yiyen Yüreğim Şiiri - Hakan Kurtaran

VURGUN YİYEN YÜREĞİM, AŞKIN SON DURAĞIDIR
==================================

Kızgın günde bir ateş, normal günde fidansın,
Ateşin ısıtıyor, bırak yanarsa yansın…
Kölen olmuş bu beden, damarlarda al kansın,
Vurgun yiyen yüreğim, aşkın son durağıdır!

Sitemlerim hep sana, neden beni üzersin,
Bitti dedin öncesi, süslü sözler düzersin.
Akarsular kalmadı, kirli suda yüzersin,
Vurgun yiyen yüreğim, aşkın son durağıdır!

Çatılan kaşlarımı, gözler getirir dize,
Severken sevilirken, gerek kaldı mı gize.
Yoksa hala O’mu var, alamadın mı vize,
Vurgun yiyen yüreğim, aşkın son durağıdır!

Kızıl güneş ufkunda, uçuşurken saçların,
Gözlerden uzaktasın, gelir-gider kaçların.
Renkleri solmuş artık, başındaki taçların,
Vurgun yiyen yüreğim, aşkın son durağıdır!

Gördüm kilim deseni, yüzündeki çilinde,
Mahzun mahzun dururken, gamzelerim dilinde.
Uzaklaşmak istedin, Afrika’nın Nil’inde,
Vurgun yiyen yüreğim, aşkın son durağıdır!

Değişemez kaderler, mutluluk yazgın olsun,
Bize sevmek yaramaz, uzaklarda bir yolsun.
Elveda derken sana, gözlerin yaşla dolsun,
Vurgun yiyen yüreğim, aşkın son durağıdır!

Hakan KURTARAN
19.03.2008-Aydın.
Yıllık iznimin ilk günü