Vurgun Yiyen Adam Şiiri - İbrahim Akkaya

Damlıyor, tane, tane...
İri ve yavaş...
Yağmur gibi,
Göz yaşlarım;
Ağıtlarımın incileri;
Düşer gözlerimden...

Sevgim mi, yağıyor?
Yoksa hasret acılarımı?
Dolu gibi düşen...

Hepsi bir yana;
Yaşarım.
Ama, bir tarafım tutmaz.
Kanarım hep.
Mutlu olmak için.
Ağlarım.
Yanar yüreğim.
Nedenleri sormaz.

Kerem gibi,
Yunus gibi,
Veysel gibi yangınlığım.

Ve ben;
Derya içinde,
Kendini balık sanan...
Yüzemeyen,
Vurgun yiyen adamım