Kalbi kırılmış vurgun yemiş yüreğinde gözyaşlarıyla kalmış
Yalnızlığına boyun eğmiş
Acılarına suskun kalmış her gecenin sonunda acıların bitmemiş
Kaybolup gidiyormuş fırtınalar kopuyormuş
Gece yine suskun muş canı nasıl yanıyormuş anlatamıyormuş
Uykusuz gözleri yorgun muş bakıyormuş gecenin karanlığına
Meleklere anlatıyormuş ne kadar acımasız olduğuna
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta