Ne sığar kalan yıllara,
Aşk mı sığar? Dertler mi?
Nasıl veda etmeli insanlara, ansızın,
Başlarımız yukarda sürünürken,
tozan altımızdaki toprak, ufuğa,
Çocuklara mirasımız hatıralarsa ardımızda.
uçan kuşlara, akan sulara, varlığa,
borçluyken hep bizler mutluluğa, sevdaların
on binlerce volt cereyanlarından,
kavruluyorken kalpleri, gözlerinden.
Kaç cilt şiir bulacaksın kendine?
Seviyorum demeye, sevgilim demeye,
Bakkal borcuna hasret banka devlerinin,
Kartlarda inleyen şifrelerine,
Kime sevdireceksin suçlarını pullayıp,
Kuru bir dilim ekmeğin saltanatına.
Kimi kaldıracaksın bir dansa,
köylünün halayına, oyuna?
Sarıçiçekler konduracaksın pastanın ortasına,
kan damlıyorken eller, gönüller?
Beyaz gelinlikleri içindeki sevgiyi,
Boyamadan damatların sızan yaralarıyla?
Açacaksın kucakları vurgun yemiş şarkılara.
Kayıt Tarihi : 22.10.2009 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Taşdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/22/vurgun-yemis-sarkilar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!