Sessizce akıyordu gözyaşları
Ne kadar içliydi, belli ki fevkalade dertliydi, elbette bir o kadarda kederli
İçim gidiyordu birşeyler yapmak adına
Ne kadar belli etmeden uğraşsamda çekiniyordum, bir tedirginlik yaşatmak namına
Hayli vakit geçmişti
Belki hissiyatı sakinleşip, yeniden eski haline gelmiştir diye içimden temenni ettim
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta