Vurgun Yedim Şiiri - Paşa Özgür Yıldırım

Ruhum incindi bedenim çöktü
Güneşim söndü yı|dızım düştü
Yüreğim göğsümden alınıp koptu
Vurgun yedim yaralıyım ben

Gönül bahçemde çiçeklerim kurudu
Dallarda tak tek yollara döküldü
Vücudum bin parçaya bölündü
Vurgun yedim yaralıyım ben

Kırıldı kolum kanadım benim
Dalından koparıldı gonca gülüm
Kesildi kısmetim ekmeğim suyum
Vurgun yedim yaralıyım ben

Mecnun‘un oldum divane gezerim
Kerem gibi kor ateşle yanarım
Ferhat oldum dağlarda ararım
Vurgun yedim yaralıyım ben