Senden uzak kalmayı kendime yediremedim
Öyle bir acıydı ki sızısını dindiremedim
Ben aşkımı sana kimseye bildiremedim
Vurgun yedim dostlarım çok yorgunum
Bağırdım çağırdım sana kırdım döktüm
Yüreğini yüreğimi acıttım yerinden söktüm
Senden kalan son resmini avunup öptüm
Vurgun yedim dostlarım çok yorgunum
Yazdıklarımı okusan da içten içe çok kızarsın
Bu benim değil senin derdin diye suçlarsın
Bu aşkı bir daha yaşayamaz kalbinde saklarsın
Vurgun yedim dostlarım çok yorgunum
Şimdi çok yaşamak değil ölmek zamanım
Kılınsın musalla taşında ikindi namazım
Son duayla uğurlayın yok kimseye niyazım
Vurgun yedim dostlarım çok yorgunum
Kayıt Tarihi : 4.11.2013 14:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tayfun Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/04/vurgun-yedim-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!