Vurgun yedim Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

VURGUN YEDİM
Geceye sığındım…
Kucakladım yıldızları, dertleştim saatlerce
Anlattım onlara seni, sana olan sevgimi,
Ama söyleyemedim,
Sol yanımdan vurgun yediğimi.

Sensizliğin kaçıncı asrındayım?
Hangi zaman…
Hangi saat dilimi?
Sevdam şimdi topal mevsimlerde,
Hayat kalleş yürek lime lime,
Elbet karşılaşırız mahşer yerinde,
Hesap günü geldiğin de.

Gök yüzü kurşun gibi ağır,
Ne yana dönsem yalan.
Gülüşler yalan…
Vaatler yalan, insanlar yalan.
Sen hiç bir şeyin kıymetini bilemedin ya.
Ben seni aşkın yerine koyarak,
Hata yapmışım, aldanmışım.
Kabahat sende değil,
Ben seni tanımamışım.
Sen zaten yokmuşsun.
Beni kahreden,
Beni yok eden,
Beni bin pişman eden tek şey,
Bir aşk yaratmışım tek başıma yaşamışım
Sen yokmuşsun ki,
Bunu vurgun yediğimde anladım.
Ben en çokta bunun için yandım.
Yanmak olmakmış,
Olmaksa ermek.
Vefasız olacaksa sevmek,
Olmaz olsun bana vefa gerek..

Gamze YAĞMUR