Yaraladı bakışın canıma yeter oldu
Vurgun yedi yüreğim kanım aktı akacak
Mecnun Kerem nedir ki daha da beter oldu
Demir aldım zamandan gemim kalktı kalkacak
Yaktın beni ey gülüm alev alev kavurdun
Ele alıp külümü gökyüzüne savurdun
Şu sevda duvarını üzerime devirdin
Altında kaldım canan canım çıktı çıkacak
Günden güne yanarım el söndürmez beni yar
Sana bakınca inan sönmüş volkanım kaynar
Mutlu bir çift görünce şuramda birşey oynar
Zaten açtım sevdaya kanım çekti çekecek
Zemheride terledim ağustosta üşürken
Sevgiliyle kol kola herkes haşır neşirken
Ben ezildim bak artık bu sevdayı taşırken
Bu yük bana çok ağır belim büktü bükecek
Sebep oldu bir güzel duygularım gerildi
Kendinden suçu atıp şu feleğe darıldı
Tufan koptu gönlümde fay hatlarım kırıldı
Çok büyük deprem oldu damım çöktü çökecek
Yaradan Hikmetinden sual olmaz bilirim
Yeter ki çağır beni nerde olsam gelirim
Aşkından sırılsıklam ayaz vursa ölürüm
Bulutlandı gökyüzüm şimşek çaktı çakacak
Kayıt Tarihi : 5.4.2010 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
arkasından çıkan güneş görülmeye değer.
sevda yakıp talan etsede yüreği madur.
sonunda vuslat varsa, yaşamaya değer.
begeni ile okudum siirinizi.kutlarim yazan yuregi ustat.saygilarimla.
TÜM YORUMLAR (2)