Vurgun hayatlarda…
Bir kargaşa çıkmazıdır, hayatın virajları,
Görmeden yaşanmaz ki; umutları…
Ağlayan gözlerde, kuru yaşlar süzülür,
Ruh kangren olmuş, yanar köz olur.
Sus dedi yürek, bu işkence bitsin,
Dinlemedi duygular, süzülürken boşluğa,
Kahır etti beden, yürüdü yalnızlıkta,
Terk etti sessizliği, karanlıklara…
Yürek sana âşık, suskun ve lal,
Gözler konuşur, hırçın bir deli,
Kararmış gökyüzü, sanki ağlamakta,
Kuytu yalnızlıkta, garip bir hayat.
Rüzgârın esişinde, başka hüzün var,
Kaçar gibi geldi, görünmeden ve sessizce,
Yer gök toz kapladı, kayıp yüzler saklı,
Vurgun hayatlarda, yitik sevdalar gizli.
Oktay ÇEKAL
15.06.2011-11.30
Kayıt Tarihi : 15.6.2011 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!