adalet(siz) mi!
kimi kızgın güneşte kavrulur
sahillerde
lüks otellerin kuytu teraslarında
yudumlarken içkisini
gün yanığı topuklarıyla
basar geçer
beynimin ortasından
alabildiğine hızlı
çılgın
trenler gibi…
.
kimi kızgın güneşte kavrulur
tarlalarda
ağaç gölgelerinde okur koynundaki
asker mektubunu
bir hıçkırık geçer içinden
yutkunur
gün yanığı topuklarıyla
deler geçer
yüreğimin tam ortasından
alabildiğine sert
acımasız
zehirli bir ok gibi…
.
kim kavrulur
kim yanar
bilmem de
yalnız bir şey var bildiğim
gün yanığı topukludur katilim
kan kaybediyor yoksul düşlerim
kurumuş dudaklarımdaki susuzluk
bilirim
zehirli bir okla vurulmuşluğumdandır.
Kayıt Tarihi : 13.7.2007 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!