Dikenli tellerin gölgensin de huzuru arıyordum,
Eskimişlerle evimi döşüyordum,
Feryatlarla serenadlar yaratıyordum.
Ebediler kayboyldu, bir seni görüyordum.
Evrimim tamamlanmış sadece seni düşünüyordum.
Sana dokunduğum günü hatırladıkça
Sensizliğin, beni benden alıyordu
Zehirler bu acıma tatlı geliyor,
Rab oluyordum sanki semayı gezmiş gibi.
Kayıt Tarihi : 11.7.2018 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!