Vurgun Şiiri - Ömer Vehbi Hatipoğlu

I.
vurgunu biz
borçluyuz
bir sara vaktine
al meydanda
ve
mezat kurulanda
ak tülbent gırtlağında tellalın
kara
kara
en kara
tebdil etti sevaba
günah
budur
zamanın alnındaki kara
yıldızlar şahidimdir..

II.
vurgunu biz
aşkta yedik
sevdalım..
ağıta kesende
vuslat şarkılarımız
biçildi mitralyözlerle
gonca gülüm..
bir tanem..
sevdalım..
şavkında mehtabın
kefenini ellerimle biçtim
el firak,
firaktı
gözlerimden boşalan
dudaklarımdan dökülen
firaktı
sızan
yaralarımdan
mitralyöz ne ki?
beni asıl vuran
firaktı
aşkım şahidimdir..

III.
vurgunu biz
peş peşe yedik
ölesiye
bir azap ki
ağam deme
bir kahramandı celladım
masal kitaplarında
tek gözlü
karabasan
kasırga
kopkoyu cinnet
ninemin dilindeki lanet
çocukluğumdaki öcü
gençliğimdeki nefret
hıncım şahidimdir..

IV.
vurgunu biz
yüreğimizden yedik
yüreksiz mi yüreksiz
aha size ak saçlı bilginlerimiz
nedir ismi mef’ul
musanın asası
ya şol müşkül ibare
dillerine
dillerine..
ateşten gem vurulacak dillerine
kitap şahidimdir..