Sevdâyı bilmedim, aşkı tatmadım
Sana vurgunluğum neden, bilemem
Söyledim derdimi, riya katmadım
Düşmesin halime kimse, dilemem.
Sanki çeken bir güç beni bağlıyor,
Yönelişim sana: her an bilmeden.
Dudağım gülse de, içim ağlıyor
Bakışımda hüzün, kuşkular neden?
Seherde dilimden muştular düşer
Bahçemde güllerim sen kokar bana.
Geceler, ruhumu sensizlik deşer
Yoksa âşık mıyım güzelim sana?
Kış rüzgârı yaman esti serime,
Aklım allak bullak, dizlerim yorgun.
Haydi geçen geçsin benim yerime,
Bundan böyle inan, yenmez bu vurgun...
25.11.2012 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 25.11.2012 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kış düşünceleri... E.Ö.
Şiir, vurgun sonrası yorgunluğun 'kış düşünceleri' ni çok güzel yansıtmış.
Kutluyorum sayın Enver Özçağlayan.
TÜM YORUMLAR (1)