Vurgun Şiiri - Hüseyin Akan

Güneş girince dağın arkasına
saatini ayarlıyor gece
birçokları yalnız
henüz uslanmamış sokaklarda

karanlığı yayıyor ayak sesleri
sahipsizliği
yatakları boşaltan
pencere düşkünlerini
yıllardır ayartan

Yandı yanacak yasak
Korkuyu yumuşatıyor bir kadın
seslerin en renklisini pusuda bırakarak
puslu gözleri çok uzak

Saçını savuran gece
sana ramolmuşluğumu
üretir ha büyütür
bir türlü dinmeyen gece

Gizli kemerler boğuyor denizi
yalın parmaklar yorgun
saçlarında kayboluyor
günboyu yağmurlara karışarak