Vurgun Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Nerde bu lanet silgi?

Az önce üzerindeydi masanın
Cebime mi koydum acaba?
Vakit dar! Kahretsin!
Soytarısı olduk zaman denen maskaranın...

Biraz daha silmeliyim
İsmin kalmış bir sayfada
Diğerinde özledim demişim
Uzadıkça uzamış kelimeler
Seni sevdiğimi söylemişim...

Şu hale bak, görsen gülersin
Musluktan damlayan su sesi
Dört bir yana atılmış yastıklar
Uzamış sakal kirli çarşaflar
Bir adam ki berduş numunesi....

Gerisi?
Hüzünlü bir aşk hikayesi
..oktan gerekçelerin sancısı
Umudun gedikli yabancısı
Adam olduk da, aşk hep yarım kaldı

Gözlerine uyanmaktı bu şehir
Yanmaktı teninde pervasız gece
Sonra gizlice dokunmaktı
Bir şiir yazmak, günlerce okumaktı...

Ne bileyim işte özgürlük gibi hani
Kaldırıp başını, gökyüzüne bakmaktı
Dalgalara kulaç atıp açılmaktı denize
Belki toprağa alın teri akıtmaktı...

Şimdi kaldırımlarda ayak sesim
Ve her yanı sen kokan sokakta
Sensizliği soluyan nefesim........

Gülesim geliyor kendime
Yine diyorum ki avuçlarımda soldu bahar
Gözlerimin önünde sarardı yapraklar...

Diyorum ki, yine ertelendi bakışlarım
Yarım kaldı gülüşüm, saklı düşüm
Dost oldu yağmura göz yaşım..........

Nerde bu lanet silgi?

Silmeliyim seni defterimden
Ya da sayfaları mı yaksam? .....
Yerini mi değiştirsem eşyaların
Senle gülen yüzümü, aynalarda mı bıraksam?

Ben senden geçtim güzel
Şimdi seni unutmanın yorgunuyum
Ne kurşun işler yüreğime, ne bıçak değer,
Ben ki...Seni sevmenin vurgunuyum.........