Bazen beni hayata bağlayan tek sebebim oluyorsun,
Bazen ise varlığımı çökertmeye yetebilecek bir deprem..
Bazen öyle bir bakıyor ki o güzelim gözlerin bana;
Güneşin tüm kainata uzaktan sessizce baktığı gibi,
Bakıp her şeye umut ve yaşam kaynağı olduğu gibi..
An geliyor işte öyle bakıyor o güzelim gözlerin bana..
Mümkün mü gözlerinin o parlaklığından vazgeçmek..
Mümkün mü beni hayata bağlayan sıcaklığından vazgeçmek..
ASLA..!
Çünkü aşkın güneş kadar eşsiz parlak ve sonsuz..
Söyle ey sevgili..yapabilir mi bu yürek O’nsuz...
Kayıt Tarihi : 12.2.2010 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)