Taş kaynatıp tencerede,
İşsiz eşini beklerken pencerede,
Annelerin avuttuğu yavruları,
Vurgula ey insanlık..
Afrikada beş kilo beş yaşında çocuğu,
Tröstün yirmi derecede giydiği gocuğu,
Yüz gram lapaya tav bebeciği,
Vurgula ey insanlık..
Bir yerlerde tokluktan,
Bir yerlerde açlıktan,soğuktan
Cehennemi sıcaktan,
Bir yerlerde savaştan,
Ölenleri, Vurgula ey insanlık...! ! !
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 07:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu dünya bu hale nasıl geldi
sonra diyorum
vurdumduymazlıktan
kötü tükenmez biliyorum
ama iyi de tükenmez
ve dünya bu hale geldiyse mutlaka bu iki zıt tarafın eşitliğini bozan birşeyler var
işte onun adı vurdumduymazlık
insanları bilinçli bir şekilde gerçekleri haykırmaya çağırmak gerek yaptığınız gibi
kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)