Ne omuzunda silah, ne de mermin vardı ya
Bir amansız anımda savunmasız vurdun yâr
Ateşleyen tetiği kirpiklerin kurdu ya;
Bir şey olmamış gibi, öyle bakıp durdun yâr.
Sarsıldıkça dumanım tüter oldu serimden
Gözlerime bakarak, manasını sordun yâr
Dışıma vuruyordu ısı zayıf derimden;
Dağ içinde lâv gibi gizli yanan hardın yâr.
Varlığıma ispattı gönlüme kor doluşun
Esasında aşılmaz dağlar gibi zordun yâr
Aşkımın gıdasıydı uzaklarda oluşun;
Sana düşkünlüğümü bilmem neye yordun yâr?
Küçücük kıvılcımdan, çok geçmeden nâr oldun
Ve nihayet müzmin bir maraz gibi sardın yâr
Çayda şeker, sütte yağ, bende ise yâr oldun;
Kim baksa göremezdi, yok içinde vardın yâr.
Kayıt Tarihi : 29.9.2008 02:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlüne sağlık...
TÜM YORUMLAR (8)