Yükleyip göçümü geldim ne oldu
İlk günden darbeyi vurdun İstanbul
Sayende gençliğim erkenden soldu
Zamanı çileye kurdun İstanbul
Hani altın idi taşın toprağın
Dalına güveni bitmiş yaprağın
Vekili gibisin köhne bir çağın
Sen kendi kendini vurdun İstanbul
Yıla yıl ekledim sabır diyerek
Yavan yiyip eski libas giyerek
Bir özür bekledim belki diyerek
Ne zaman hatırımı sordun İstanbul
Hesap ettim hesap otuz beş sene
İlk günkü gibiyim garibim gene
Deme bu ferciye yeniden dene
Çok yıprattın beni yordun İstanbul
Kayıt Tarihi : 12.7.2010 22:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Fecri Şayir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/12/vurdun-istanbul.jpg)
bir gun tasi taragi toplayip geldim.
en buyuk kavgami orda verdim.
beni kopmaz halatla bagladin istanbul.
istanbul hakkinda yazilan siirlerden birinide sizden okudum ustat.herkes ayri ayri dertlenir istanbul icin.bir gelen birde gelmeyen derler ya hani iste oyle...ama yalnizca ulkemin degil tum dunyanin gozdesi istanbul.icine dalinca buram buram tarih kokar ya iste ben onu seviyorum.
kalemin daim olsun gardasim.saygilarimla.
TÜM YORUMLAR (1)