Karşımda oturuyordu
Gözlerine baktım,gülemiyorum dedim.
Gülmelisin dedi.
Evet gülmeliyim hayatın attığı en sert tokadı yüzümde hissederken
Ve zaman küfredip hızlıca kaçan çocuklar gibiyken
Gülmeliyim
Sonuçta vurdum duymaz biriyim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta